Breed motorisch ontwikkelen, we gebruiken het begrip vaak. Niet jezelf vastpinnen op één sport, maar jezelf ontwikkelen op verschillende manieren. In onze podcast met Peter Zijerveld vergeleek Zijerveld dit met shoppen: kijken wat bij je past. Een sport die dit ademt is triatlon, drie sporten in één. Een grote speeltuin. Mitch Kolkman, een Nederlandse triatleet van 18 jaar oud speelt in deze speeltuin. Bij het Nederlands Kampioenschap Junioren werd hij 4^e, terwijl hij toen pas drie jaar bezig was met de sport. Een aanstormend talent.

Wij waren benieuwd naar zijn verhaal, zijn dromen, waarom hij doet wat hij doet en wat hij andere jonge talenten mee wil geven. In deze blogreeks vertellen wij het verhaal van jonge talenten en koppelen wij deze met onze visie op talent en onze droom: plezier in presteren. 

De route naar zijn top
Mitch spreek ik terwijl hij op trainingskamp is met het nationale team. Hij is net verhuisd naar Sittard, in februari maakte hij de overstap van het RTC naar het NTC. Hardwerkende jongens om hem heen en een groter supportteam. Een goede stap om het nog verder te schoppen. “Shoppen” heeft Mitch ook gedaan: hij heeft lang gevoetbald en gezwommen en merkte vooral dat lange afstanden hem lagen. Lopen kon hij goed en met zijn vader fietste hij al veel. Vier jaar geleden wilde hij zich verder specialiseren. Hij vond het voetballen minder leuk worden en zocht naar een sport die zijn behoeftes kon vervullen. Zijn moeder gaf hem op voor een triathlon-talentendag. En zo geschiedde. Mitch vond het meteen heel leuk en toen ging het heel snel. 

Wat vindt Mitch zo leuk aan deze sport? De afwisseling, zo divers mogelijk bezig zijn. Dat er super veel te leren valt qua techniek. Het in de natuur zijn, op mooie plekken komen. Toffe mensen ontmoeten. Continu een uitdaging hebben. Als ik vraag naar zijn kracht, antwoord hij: “Dat ik wat ik doe heel erg leuk vind en dat ik een stuk aanleg heb voor de sport. Ik heb een groot uithoudingsvermogen.” 

Plezier als grootste kracht in de sport
Dat Mitch aanleg heeft voor de sport toonde hij bij zo’n talentendag, maar het vette aan het verhaal van Mitch is dat hij enorm veel plezier heeft in wat hij doet. In de Talentformule, het nieuwe boek van Tim Koning en Michiel van Schagen, wordt talent gedefinieerd als aanleg x plezier x omgeving. Plezier in de sport druipt van het verhaal van Mitch af: zichzelf motiveren hoeft ook bijna niet, dit lijkt vanzelf te gaan. Als je men hoort vertellen over topsport lijkt het vaak alsof topsport helemaal niet leuk hoort te zijn en enkel hard werken is. Betekent dit dat je geen plezier kan/mag hebben tijdens dit harde werken? 

Plezier staat helaas vaak niet centraal bij topsport, terwijl men begint met de sport omdat ze er zoveel lol in hebben. Hier onderliggend aan ligt het idee dat plezier en presteren niet samen kunnen gaan. Het tegenovergestelde is waar: deze twee versterken elkaar. Plezier in wat je doet vergroot de intrinsieke motivatie, en verbetert het welzijn van de sporters, waardoor ook de prestatie verbeterd. Presteren is geen vies woord en het is oké als je plezier haalt uit het winnen van medailles, maar als dat je enige drive is om te werken voor het behalen van je doelen en de prestatie blijft uit, dan is een duurzame sportcarrière minder vanzelfsprekend. Plezier helpt bij het omgaan met druk, vergroot het zelfvertrouwen, versterkt het leervermogen en vergroot de commitment aan de sport.

Trainen zonder wedstrijden
Super vet dat Mitch dit zelf ook aangeeft als zijn grootste kracht in de sport. De corona-crisis heeft Mitch natuurlijk ook geraakt: zijn trainingskamp werd halsoverkop afgeblazen en thuis aangekomen was het wedstrijdseizoen gestaakt. De vrijgekomen tijd werd goed benut. Samen met zijn coach hebben ze snel geschakeld en nieuwe doelen gesteld. Zijn coach gaf hem mee dat hij deze tijd kon gebruiken om te focussen op wat hij leuk vindt en wat hij goed kan. Zo werd er onder andere een “challenge fietstocht” gereden van 250 km samen met zijn beste trainingsmaat, die tevens op Youtube te zien is. Een uitdaging die hij niet zo snel zou doen in een normaal seizoen. Het heeft hem sterker gemaakt: de definitie van een zware training ging anders liggen. 

De eerstvolgende wedstrijd op de agenda is de EK kwalificatie op 9 mei, al ligt de focus van Mitch nu niet op presteren, maar op ontwikkeling. “Heel veel leren en een basis leggen. Zodat ik bij de elite kan presteren, dit is een grote kweekvijver.” Wedstrijdspanning heeft Mitch niet echt. “Ik ben vrij relaxed en voor een wedstrijd heb ik er vooral heel veel zin in.” Zijn grootste droom? “De Olympische Spelen.” 

Boodschap voor jonge sporters 
Zijn boodschap aan andere jonge sporters: “Keuzes maken is goed, maar wees op jonge leeftijd niet altijd te obsessief met je sport bezig. Zo hard sporten is mooi, maar weet ook dat je prima ook andere leuke dingen kan gaan doen, zoals afspreken met vrienden of een keer wat later naar bed. Dat hele serieuze dat komt later wel. Sporten blijf je uiteindelijk doen omdat je het leuk vindt.”

Mitch zijn verhaal is een mooi voorbeeld hoe presteren en plezier wél hand in hand kan gaan. Meer lezen over onze droom of onze visie op talent? Meer te weten komen over Mitch en hem een steuntje in de rug doneren voor zijn route richting zijn droom de Olympische Spelen? Bekijk zijn Talentboek. 

Bedankt Mitch voor je inspirerende verhaal!